تفاوت های دامنه میزبانی، تکثیر و بذربردی جمعیت هایی از نماتود ساقه و پیاز Ditylenchus dipsaci در ایران *

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده

2 مسئول مکاتبه

چکیده

نمونه های آلوده به نماتود ساقه و پیاز Ditylenchus dipsaci از گیاهان یونجه و بوته های سیر از تعدادی از مزارع استان های همدان، زنجان، تهران، اصفهان، مازندران و خراسان رضوی جمع آوری شد. پس از استخراج نماتود از اندام های گیاهی به منظور تهیه زادمایه مورد نیاز سه جمعیت  جدا شده از سیر و چهار جمعیت از یونجه روی دیسک هویج کشت داده شدند. دامنه میزبانی جمعیت های سیر روی گیاهان سیر، پیاز، یونجه، لوبیا، باقلا، چغندرقند، نخودفرنگی و سویا بررسی شد. برای جمعیت یونجه از گیاهان یونجه، یونجه زرد، لوبیا، اسپرس، سیر، پیاز و شبدر استفاده گردید. گیاهچه ها با 200 نماتود شناور در سوسپانسیون 10 میکرولیتری کربوکسی متیل سلولز (CMC) که در زاویه برگی قرار داده شد مایه زنی شدند. مایه زنی با فاصله زمانی یک هفته تکرار شد. گیاهان به مدت هشت هفته در شرایط 16 ساعت نور و هشت ساعت تاریکی در دمای °C 2±20 نگهداری شدند و پس از این مدت اندام های هوایی آنها بررسی شد. تمامی جمعیت ها توانستند روی دیسک هویج به خوبی رشد یافته و تکثیر شوند. نتایج نشان داد که گیاهان پیاز، سیر میزبان مناسب، گیاهان نخودفرنگی، چغندرقند و لوبیا (دو جمعیت) میزبان ضعیف برای جمعیت سیر بودند، ولی سویا،باقلا و یونجه میزبان این جمعیت نبودند. جمعیت یونجه بر روی لوبیا، یونجه و نیمی از موارد روی یونجه زرد به خوبی تکثیر یافته، در حالی که شبدر میزبان ضعیف و اسپرس و سیر غیرمیزبان بودند. بر اساس این بررسی وجود حداقل دو نژاد از این نماتود در ایران تأیید می شود. در آزمایشی دیگر آلوده شدن گل آذین و وجود نماتودهای بالغ و لارو سن چهارم در بذور پیاز، بذربرد بودن نماتود D. dipsaciرا در پیاز نشان داد. در این بررسی هم‌چنین مشخص شد که نماتود D. dipsaciبه طور وسیعی در مناطق تحت کشت سیر کشور گسترش داشته و می تواند به عنوان یکی از عوامل مؤثر در کاهش محصول این گیاه دخالت داشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

HOST RANGES VARIABILITIES, MULTIPLICATION AND SEED-BORNE ABILITY OF SOME POPULATIONS OF STEM AND BULB NEMATODE, Ditylenchus dipsaci IN IRAN *

نویسندگان [English]

  • M. FASIHI 1
  • Z. TANHA MAAFI 2
  • A. KAREGAR 1
  • A. ESKANDARI 1
چکیده [English]

Plant samples infected with Ditylenchus dipsaci were collected from alfalfa and garlic fields in different regions of Iran. The nematodes were cultured on monoxenic carrot discs to obtain sufficient inocula. The host ranges of three garlic populations were tested on garlic, onion, fababean, common bean, sugar beet, pea and soybean. Alfalfa, Melilotus sp., common bean, clover, onion, garlic and sainfoin (Onobrychis viciaefolia Scop.) were tested with four alfalfa populations of D. dipsaci. The plants were inoculated with 200 D. dipsaci in 10µl of 1% CMC (Carboxymethyl cellulose) suspension, maintained in growth chamber at 20°C ± 2 for 16-hour light and 8-hours dark period, and high humidity was sustained for one week. The plants were harvested after eight weeks (some after four weeks) and the above ground parts were examined. The results indicated that onion and garlic were suitable hosts, pea and sugar beet and common bean (in two populations) poor hosts but Soybean was not a host for garlic populations. The alfalfa populations multiplied on common bean, alfalfa and mostly Melilotus sp. thus were suitable hosts while clover was a weak host and sainfoin and garlic were non host for alfalfa populations. We demonstrated the existence of at least two races of D. dipsaci in Iran, and proved that garlic race is a seed-borne pathogen on onion and the mature individuals and fourth stage juveniles were observed inside inflorescence and seeds of the tested onion plants. In the present study it was revealed that D. dipsaci is widespread in garlic and alfalfa growing regions and could be involved in crop losses.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Alfalfa
  • Garlic
  • Host range
  • Ditylenchus dipsaci
  • Onion
  • Seed-borne