ارتباط سرخشکیدگی بلوط ایرانی(Quercus brantii) با آلودگی آشکار و پنهان به Biscogniauxia mediterranea در جنگل‌های زاگرس

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 مسئول مکاتبه

2 نویسنده

چکیده

در بررسی های میدانی بیماری زغالی بلوط با عامل Biscogniauxia mediterranea در ایران، فقط درختان دارای علامت بیماری به عنوان بیمار لحاظ شده‌اند در حالی که این بیماری آلودگی پنهان نیز دارد که نادیده گرفتن آن موجب خطای آماربرداری می‌شود. لذا، این پژوهش برای برآورد آلودگی پنهان و تخمین سرخشکیدگی همراه با بیماری زغالی انجام گرفت. بدین منظور در دو منطقه از جنگل‌های زاگرس از درختان بلوط به طور تصادفی نمونه برداری شد. ارتفاع محل، قطر در ارتفاع برابر با سینه، قطر تاج، وجود استرومای عامل بیماری زغالی، شدت سرخشکیدگی شاخه‌ها، شدت خسارت حشرات روی برگ، وجود خسارت حشرات پوست خوار و چوبخوار و صدمه آتش سوزی برای هر درخت یادداشت شد. جدایه‌های B. mediterranea با بررسی مورفولوژی تلئومورف و آنامورف و نیز توسط آغازگرهای اختصاصی(MED1-MED2) شناسایی شدند. نتایج نشان می‌دهند که 12٪ از درختان فاقد علامت (10% از کل درختان بررسی شده)، به طور پنهان مبتلا به بیماری زغالی هستند. از کل درختان بلوط ارزیابی شده، 7/16٪ دارای علامت بیماری و در مجموع 7/26٪ از آنها آلودگی آشکار و پنهان به بیماری زغالی دارند. بین وجود بیماری زغالی با شدت سرخشکیدگی، صدمه آتش سوزی، قطر در ارتفاع برابر با سینه، خسارت آفات برگخوار، وجود خسارت سوسک‌های پوستخوار و چوبخوار همبستگی مثبت و بین آن با ارتفاع محل و قطر تاج همبستگی منفی وجود دارد. شدت سرخشکیدگی در درختان آلوده به بیماری زغالی بیشتر از درختان غیر آلوده به این بیماری است و شدت آن در درختان دارای آلودگی آشکار، بیشتر از شدت آن در درختان دارای آلودگی پنهان می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Relationship between dieback of Persian oak (Quercus brantii) and apparent and latent infection of Biscogniauxia mediterranea in Zagros forests*

نویسندگان [English]

  • D. Safaee 1
  • S.A. Khodaparast
  • M. Mirabolfathy 2
  • S. Mousanejad 2
چکیده [English]

In field surveys of charcoal disease of Persian oak (CDO) trees caused by Biscogniauxia mediterranea in Iran, the fungal stroma-bearing (apparent infected) oaks have been regarded as infected trees. However, this disease has a latent phase that its ignoring leads to wrong estimations. Therefore, this research was performed to estimate percentage of latently infected oak trees and dieback related to the disease. Oak trees were sampled randomly to isolate fungi from inner bark in two regions of Zagros forests. Also altitude, diameter at breast height (DBH), crown diameter, CDO sign (fungal stroma), dieback severity (DS), severity of leaf loss by insects (SLLI), fire damage (FD), sign of damage by bark beetles (BB) and wood-boring insects (WBI) were recorded during sampling. The isolates of B. mediterranea were identified by characteristics of anamorph and teleomorph states and species specific primers (MED1-MED2). The results reveal that all oak trees have more or less dieback symptoms. Latent infection of causal agent of CDO occures in 12% of sign free oaks equivalent to 10% of all examined oak trees. Approximately, 16.7% of evaluated oaks tress has sign of CDO. On the whole, 26.7% of oaks have latent or apparent infection of B. mediterranea. CDO correlates positively with DS, FD, DBH, SLLI, BB and WBI, and negatively with altitude and crown diameter. The dieback severity of infected oaks with B. mediterranea is more than that of non-infected ones. Moreover, dieback severity of oak trees having apparent infection is more than that with latent infection.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Charcoal disease
  • oak decline
  • Sign
  • disease progress