تنوع پاتوتیپی جدایه‌های Rhynchosporium secalis در پنج استان ایران

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 مسئول مکاتبه

2 نویسنده

چکیده

سوختگی برگی که توسط قارچRhynchosporium secalis  ایجاد می‌شود یکی از مهم‌ترین بیماری‌های جو در کشور می‌باشد. تنوع پاتوتیپی 47 جدایه از این بیمارگر از پنج استان کشور با استفاده از هشت رقم افتراقی جو ارزیابی گردید.از میان جدایه‌های مورد بررسی Rs55 و  Rs86از استان لرستان دارای بیشترین قدرت (توان) بیماری‌زایی و جدایه Rs45 از استان خوزستان دارای کمترین قدرت بیماری‌زایی بودند. براساس واکنش ارقام افتراقی در برابر این جدایه‌ها تعداد 20 پاتوتیپ شناسایی شد. این پاتوتیپ‌ها دارای طیف وسیع بیماری‌زایی بوده و پاتوتیپ یک در همه مناطق پراکنش داشت و پاتوتیپ‌های 15، 12 و 13 دارای بالاترین شدت بیماری‌زایی بودند. در بین ارقام افتراقی مورد بررسیIgri  و Armele با ژن‌های مقاومتBRR4 و BRR1 بالاترین مقاومت و ارقام WI و Digger بیشترین حساسیت را در برابر پاتوتیپ‌ها نشان دادند. براساس دندروگرام ترسیم شده و با در نظر گرفتن خط برش 76/0 جدایه‌های مورد بررسی در هفت گروه متمایز قرار گرفتند. تنوع پاتوتیپی R. secalis در این مناطق با موقعیت جغرافیایی آنها مطابقت نداشت و این امر لزوم توسعه منابع مقاومت مختلف در مناطق عمده کشت جو در کشور را تأیید می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

PATHOTYPIC DIVERSITY OF Rhynchosporium secalis ISOLATES IN FIVE PROVINCES OF IRAN

نویسندگان [English]

  • S. BEIGI 1
  • H. ZAMANIZADEH 2
  • M. RAZAVI 2
  • R. ZARE 2
چکیده [English]

Leaf blotch of barley, caused by Rhynchosporium secalis,is a major disease of barley in Iran. Pathogenic variation of barley scald pathogen was determined by testing 47 isolates collected from five provinces of Iran. Among the isolates tested Rs55 and Rs86 were the most virulent and Rs45 was the least virulent. According to their reactions against eight differential barley cultivars containing known resistance genes, 20 different patotypes were determined and these pathotypes represent a very broad virulence spectrum. Pathotype 1 (pt1) was found in all five surveyed provinces. Pathotypes pt15, pt12 and pt13 caused susceptible reaction in 62, 50 and 50% of cultivars, respectively. Of these cultivars Igri and Armele containing BRR4 and BRR1 resistance genes were the most resistant whereas cultivars WI and Digger were the most susceptible against these pathotypes, respectively. There was no association between pathogenic variability and geographical location of R. secalis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • barley
  • Scald
  • Differential cultivars
  • Resistance genes
  • Aggrisiveness

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار