ریخت شناسی و بیماری‌زایی Uromyces viciae – fabae عامل زنگ باقلا

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده

2 مسئول مکاتبه

چکیده

در این تحقیق دامنه میزبانی و ریخت‌شناسی اسپورهایUromyces viciae-fabae   عامل زنگ باقلا مورد بررسی قرار گرفت. جدایه مورد بررسی روی سه رقم باقلا شامل برکت، سرازیری و شاخ بزی و چهار رقم نخودفرنگی شامل Dorango, Mr.Big, Agro, Utrilo مایه‌زنی گردید و 12 روز بعد از مایه‌زنی از لحاظ تیپ آلودگی (IT) ، شدت آلودگی(DS)  و دوره نهان (LP) ارزیابی شد. در بررسی میزبانی دیده شد که این جدایه توانایی آلوده کردن سه رقم باقلا و چهار رقم نخود فرنگی را دارد. مایه‌زنی این جدایه روی رقم‌های مختلف عدس، ماش و خلر با سه روش مالشی، گرد پاشی و مه پاشی منجر به ایجاد علامتی نگردید. بررسی ریخت‌شناسی اسپورها به وسیله میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی نشان داد که یوریدینیوسپورها دارای زوائد خار مانند بوده و تلیوسپورهای این زنگ صاف و فاقد هر گونه زائده هستند. مقایسه یوریدینیوسپورهای این زنگ جدا شده از باقلا، نخودفرنگی و نمونه هرباریومی از روی عدس اختلاف معنی‌داری از نظر طول، عرض و تعداد سوراخ‌های جوانه‌زنی و محل قرار گرفتن این سوراخ‌ها نداشتند. تلیوسپورهای جدا شده از باقلا و نخود فرنگی با یکدیگر مشابه بوده ولی تلیوسپورهای جدا شده از باقلا از نظر طول تلیوسپور، پاپیل انتهایی و طول پایه با تلیوسپورهای نمونه زنگ عدس اختلاف معنی‌داری داشتند. بازیدیوسپورهای این زنگ پس از جوانه‌زنی تلیوسپور روی استریگما تشکیل می‌شوند و معمولاً هر تلیوسپور چهار بازیدیوسپور ایجاد می‌کند. به نظر می‌رسد این جدایه فرم ویژه Uromyces viciae-fabae f.sp. viciae-fabae باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

MORPHOLOGY AND HOST RANGE OF Uromyces viciae – fabae, THE CAUSAL AGENT OF FABA RUST*

نویسندگان [English]

  • V. KESHAVARZ TOHID 1
  • S. A. MOOSAVI JORF1 1
  • V. MINASSIAN 2
  • M. TORABI 1
چکیده [English]

In this investigation faba rust Uromyces viciae-fabae was studied for its host range and spore morphology. Three Viciae faba cultivars (Barekat, Saraziry ,Shakh Bozi) and four Pisum sativum cultivars (Green Agro- Atrilo- Dorango- Mr. Big) comonly grown in Iran were inoculated with urediniospores produced from a single pustule isolate collected from Shushtar and increased on faba bean in the greenhouse. Disease symptoms were recorded 12 days after inoculation. Infection type of the entries, recorded according to  Stakman’s method, indicated that all the broad bean and pea cultivars were susceptible to the rust isolate. Lens culinaris and Vicia spp.and Lathyrus spp.,which have been reported as hosts of this rust, were inoculated by three methods of dusting, brushing and mist spray. However, no rust pustules were produced on any of these plants. Morpholgical studies on photomicrographs and scanning electron micrographs showed that urediniospores have fine echinulations and teliospores are smooth. Morpholgical studies of urediniospores of this isolate from broad bean and pea and also urediniospores of herbarium specimen of this rust on lentils revealed no significant differences for the parameters of spore length, width, number of germ pores and their positions. Also, teliospores of this isolate from the two hosts of faba bean and pea were identical in morphological features. However, statistical analysis showd that teliospores of faba rust isolate differ from those of lens isolate in parameters of spore length, apex length and pedicel length. Germinatedteliosporesproduced four basidiospores on sterigmata. Based on the results of host range and morphological studies, and in accordance with the results of studies by Emeran et al. (2005 and 2008), the rust isolate in this investigation is suggested to be Uromyces viciae-fabae f sp. vicia faba.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rust
  • Faba
  • Pea
  • Teliospore
  • Urediniospore
  • Basidiospore
  • Sterigma