برهمکنش درون‌زیوه‌ای Verticillium dahliae، عامل پژمردگی ورتیسیلیومی پسته با Acremonium kiliense

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 مسئول مکاتبه

2 نویسنده

چکیده

مطالعه حاضر برای دست‌یابی به شیوه‌ای سازگار با محیط زیست برای مدیریت این بیماری انجام گرفت. به منظور مطالعه برهمکنشِ Verticillium dahliae عامل پژمردگی آوندی پسته وAcremonium kiliense ، قارچ درون‌رُست جدا شده از پسته، از نهال‌های نه ماهه سه رقمِ پسته سرخس، بادامی ریز زرند و قزوینی استفاده شد. مایه‌زنی A. kiliense به ارقام مذکور توسط سوسپانسیون کنیدیوم‌ها به غلظتِ 106 کنیدیوم در میلی‌لیتر با روش غوطه‌وری ریشه صورت گرفت. گیاهان مایه‌زنی شده به گلدان‌های کوچک حاوی خاک سترون انتقال داده شده، پس از یک ماه نهال‌ها به گلدان‌های حاوی 40 میکرواسکلروت ورتیسیلیوم در گرم خاک منتقل شدند. نتایج این آزمایش با استفاده از آزمایش فاکتوریل با در نظر گرفتن دو فاکتورِ رقم و تیمار قارچی به ترتیب با سه و چهار سطح و سه تکرار برای هر ترکیب، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی مورد واکاوی آماری قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد در شرایط آزمایشگاه A. kiliense فاقد اثر بازدارندگی روی V. dahliae است، اما در تیمارهایی که با A. kiliense  و V. dahliae مایه‌زنی شده بودند در مقایسه با تیمارهایی که با V. dahliae به تنهایی مایه‌زنی شده بودند، میزان وزن خشک ریشه و وزن خشک شاخساره افزایش یافت. برهمکنشA. kiliense -V. dahliae سبب کاهش درصد آلودگی شاخساره و ریشه نسبت به تیمارِ V. dahliae به تنهایی شد. درصد جداسازی  V. dahliae از تیمارهای مختلف نشان داد، در ارقامی که با A. kiliense و V. dahliae مایه‌زنی شده بودند، درصد جداسازی V. dahliae در مقایسه با ارقامی که با V. dahliae به تنهایی مایه‌زنی شده بود کاهش داشته است. نتایج حاصل از گروه‌بندی آماری تیمارهای قارچی در مورد وزن خشک شاخساره بیانگر این بود که ارقام مایه‌زنی شده با A. kiliense، A. kiliense همراه با V. dahliae و نمونه شاهد در یک گروه قرار می‌گیرند، در حالی که ارقام مایه‌زنی شده با V. dahliae در گروهی مجزا قرار می‌گیرند. نتایج حاصل از جداسازی ورتیسیلیوم از بافت‌ها نشان داد که در تمام ارقام، میزان جداسازی V. dahliae در تیمار برهمکنش A. kiliense - V. dahliae نسبت به تیمار V. dahliae به تنهایی بیش از 50 درصد کاهش می‌یابد

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

In vivo INTERACTION OF Verticillium dahliae, THE CAUSAL AGENT OF PISTACHIO VERTICILLIUM WILT, WITH Acremonium kiliense*

نویسندگان [English]

  • z. nasimi 1
  • zia bani hashmi 2
  • reza mostofi zade 2
چکیده [English]

This study was conducted on the interaction between Verticillium dahliae, the causal agent of vascular wilt of pistachio trees, and Acremonium kiliense, an endophyte fungus with biological control effects. Nine-month-old seedlings of three pistachio cultivars including Sarakhs, Badami-Rize-Zarand and Ghazvini were used by root dip method in conidial suspension (106 ml-1) and transferred to pots containing autoclaved soil. After one month, the inoculated seedlings were transferred to soil containing 40 microsclerotia/g soil of V. dahliae. The trial was performed as a two-factor factorial experiment with 3 replications for each combination, the factors being cultivars and fungal treatments at 3 and 4 levels, respectively, in a completely randomized design. The results showed an increase in the dry weight of roots and shoots in trees inoculated with A. kiliense plus V. dahliae compared to trees inoculated only with V. dahliae. Interaction of A. kiliense and V. dahliae decreased the percentage of shoots and roots infection compare to treatments of V. dahliae alone. The percentage of V. dahliae isolation from different treatments showed that cultivars inoculated with A. kiliense plus V. dahliae had a lower colonization by V. dahliae than those inoculated only with V. dahliae. The results of statistical grouping revealed that shoot dry weight in all inoculated cultivars with A. kiliense, A. kiliense plus V. dahliae, and control belonged to one group, whereas cultivars inoculated only with V. dahliae constituted a separate group. The results of the Verticillium isolation from tissue showed that the isolation rate of V. dahliae in interaction between A. kiliense-V.dahliae, compared to V. dahliae alone, decreased  more than 50 percent in all cultivars.